Een bad om in te zwemmen

Het zwembad dus!  Vorig jaar, na 21 seizoenen uitstekend te hebben gewerkt, liet het ons plots in de steek en het water werd plots van azuurblauw, petroleumgroen... 
Het gebeurd wel eens dat het water "draait" door een samenloop aan omstandigheden (warm, meer gebruik dan gewoonlijk, teveel zonnecrèmes en/of andere crèmes, enz), doch, dan gaat het meestal om een ietwat wit troebele kleur en is dat snel opgelost.

Vorig seizoen dus niet, petroleumgroen dus, en we hebben enorm gesukkeld om dat in orde te krijgen omdat zich, bovenop de andere omstandigheden (warm en veel crèmes dus), eerst 1 van de skimmers niet meer zoog, en omdat dat nog niet genoeg was, de andere plots ook veel minder zoog dan normaal om het uiteindelijk op te geven... 
Mysterie, want we hadden helemaal niets veranderd aan de manier waarop we het zwembad onderhouden en de waarden controleren en  op peil houden.  In al die jaren hadden we dus ook nooit langer dan een nacht nodig gehad om eventuele problemen op te lossen... 

Daarbovenop kwam dat er een niet gering verlies van water was, een lek dus, geen goed nieuws want een lek vinden en repareren in een zwembad is geen sinecure...  Gelukkig konden we al snel bepalen dat het om de skimmers ging daar het niveau van het water nooit onder hun lijn zakte.  Micro-barsten in het plastiek zijn niet ongewoon in oude skimmers dus probeerden we dat tijdens het seizoen te repareren met een "système-D" (een voorlopige oplossing voor de Vlamingen onder ons), en dat werkte, even...

Swat, na een bezoek van de zwembadbouwer die het zwembad in het verre 2003, euh... bouwde bleef er maar één oplossing over: de skimmers uitbreken om nieuwe te plaatsen en ondertussen ook alle buizen onder druk zetten om te testen op lekken.

Dus werd dat een punt op mijn lijst met dringende zaken en de bedoeling was om daar in maart/april de mouwen voor op te rollen en eraan te beginnen, doch, het waren zowat de slechtste maanden maart en april sinds La Vallata's heugenis en dus moesten we het telkens weer uitstellen. 
Eind vorige week begonnen we er dan eindelijk aan, ook al regent het nog af en toe.  De gaten zijn nu gegraven en de skimmers kunnen eruit.

Een gat van zo'n 70x50cm om goed aan de skimmers en de buizen eronder te kunnen en wat zagen we toen we eindelijk de buizen konden vrijmaken?  Beide buizen zijn net onder de skimmer geplooid en één ervan is in die plooi gebarsten.  De meest plausibele oorzaak daarvoor is de groei van wortels die de buizen hebben weggeduwd. Dus we denken, maar vooral we hopen, dat we nu zowel het "zuigprobleem" als het lek gevonden hebben... 

Morgen komt Signor Mariano met zijn team om de skimmers te vervangen en het hele filter systeem te controleren en dan is het hopen dat  het enkel is wat wij dachten zodat we een zorgeloos bad kunnen aanbieden aan onze gasten!

Wie een gat graaft voor zichzelf... valt er zelf in (alez, ikke toch...)

Ja... Ik ben in één van de gaten gestruikeld, niet die van de skimmers maar een gat bij het technisch lokaal waar alle buizen aankomen zodat we die ook kunnen controleren.
In achteruit, voet in het gat, struikelen, achteruit op een, grote, waterkraan met mijn ribben... En die waren daar niet mee opgezet en kraakten dan ook... Het was aanvankelijk met veel jolijt en gebulderlach, maar dat duurde niet lang want bulderlachen, en daarna ook gewoon lachen, waren plots heel pijnlijk.
En slapen, bukken, heffen, en zelfs ademen ook... 

En ik dacht dat het beter zou worden na een paar, praktisch slapeloze, nachten, niet dus... 
Of ze gekneusd, gebarsten of of gebroken is weet ik niet, geen tijd om bij stil te staan en al zeker niet om ermee naar het ziekenhuis te gaan, we zullen doorgaan, zolang we er af en toe eentje mogen drinken... (het liedje hé?! Alez, dat kennen jullie toch??)

Draaiende bank

Gelukkig heb ik er niet teveel last van als ik sta, dus sta ik tussendoor een beetje aan mijn draaibank, mijn nieuwe hobby waarvan ik enorm geniet.  En, al zeg ik het zelf, ik begin het onder de knie te krijgen.

That all folks!
Keep smiling
Pax et Bonum